fenicka

Encyklopedia PWN

Dydona, Dido, Elissa,
mit. rzym. legendarna królewna fenicka, założycielka Kartaginy;
historycznie pierwszy alfabet wywodzący się z nie w pełni alfabetycznego (bo brak w nim było znaków na oddawanie samogłosek) pisma fenickiego czy szerzej — zachodniosemickiego;
Kartagina, gr. Karchēdṓn, łac. Carthago [z fenickiego Kart Madasz ‘nowe miasto’], arab. Qartajannah,
starożytne miasto fenickie w Afryce Północnej, obecnie w Tunezji, reprezentacyjne przedmieście Tunisu (m.in. rezydencja prezydenta);
kolonizacja
[łac. colonia ‘osiedle’],
zakładanie nowych osad przez przybyszów z bliższych lub dalszych stron, związane z zagospodarowaniem na stałe ziem uprzednio użytkowanych ekstensywnie (zbieractwo, łowiectwo, chów zwierząt, rolnicza gospodarka żarowa) lub nieeksploatowanych;
Konstantyna, arab. Qasanṭīnah, fr. Constantine Wymowa,
m. w północno-wschodniej Algierii, na skalistym plateau na wys. ok. 650 m, przy przełomie rz. Wadi ar-Rumal;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia